Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΗΣ ΡΟΔΙΑΣ - Κώστας Κακογιάννης
Μετά τον καφέ με τους γονείς γύρισα στη Λεμύθου για το μεσημεριανό. Μαγειρέψαμε το φασολάκι που μας άφησε η γειτόνισσά μας η Μαρία έξω από την πόρτα χθες το απόγευμα. Σκέτη απόλαυση!! Αφού σταμάτησε η βροχή, ξεκινήσαμε για περίπατο με την ελπίδα να καταλυθεί λίγη από την τούρτα του Γαβρίλη. Με τα δάση λασπωμένα είπαμε να κάνουμε, μετά από καιρό, τον γύρο του χωριού, περπατώντας έτσι στην άσφαλτο. Η φύση και οι μυρωδιές της μοναδικές. Αυτό όμως που με πλημμύρισε με ευτυχία ήταν η αγάπη και η γενναιοδωρία τόσο των χωριανών όσο και της ίδιας της φύσης. Από όπου κι αν περνούσαμε χαμόγελα και τρατάρισμα! Πρώτη μας καλωσόρισε η αδέσποτη ροδιά που βλέπετε στη φωτογραφία με τους κατακόκκινους καρπούς της. Ο Κωστάκης αφού έκανε τον ζογκλέρ και περιχάρισε με τα ρόδια που του χάρισε, καταβρόχθισε και απόλαυσε το ένα από αυτά, ανηφορίζοντας προς την πάνω γειτονιά. Ίσα-ίσα που ανεβήκαν, και μια συγχωριανή που έψηνε ππαλουζέ (μουσταλευριά) τους φώναξε να τον δοκιμάσουν. Απόλαυση και αυτός,