Ό,τι κόψει ο νους του Κωστάκη

Απόψε ας μιλήσει μόνο η μουσική, με τις νότες του Χατζιδάκι #ukraine #peace ΑΣΤΕΡΙ ΤΟΥ ΒΟΡΙΑ  μουσική ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ / στίχοι ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ ερμηνεία & κοντσερτίνα ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ

Η πρώτη έξοδος για θέατρο συνοδευόταν και με την πρώτη έξοδο σε εστιατόριο μετά από μήνες.  Η παράσταση θα άρχιζε στις 8:30, έτσι σε μια προσπάθεια να εφαρμόσουμε τη μόδα της «διαλειμματικής νηστείας» και να μην φάμε αργά, σκεφτήκαμε να δειπνήσουμε κατά τις 6 σαν τους Αμερικάνους (ή «με τις όρνιθες», αν προτιμάτε τον όρο στα κυπριακά). Επειδή έβρεχε, η μόνη μας επιλογή κοντά στο θέατρο ήταν γνωστή αμερικάνικη αλυσίδα - «γκουρμέ φαστφουντάδικο» θα το ονόμαζα. Ο διάκοσμος συμπαθητικός, αλλά η ζάρα-ζούρου μουσική, που με την απουσία μελωδίας θυμίζει λες και ακούς το ίδιο κομμάτι στο repeat, μας οδήγησε στη στεγασμένη αυλή του εστιατορίου, αφού ήταν λιγότερο ενοχλητική.  Στο μενού η μόνη χορτοφαγική επιλογή, εκτός από τη στάνταρ σαλάτα με κινόα (ναι, με αυτό αναγιωθήκαμε εδώ στην Κύπρο...) ένα vegan μπέργκερ σερβιρισμένο είτε με… κινόα είτε με τσιπς. Φυσικά διαλέξαμε το δεύτερο, μιας και πεινούσαμε. Το καταβροχθίσαμε όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε, διότι η ενοχλητική μουσική δεν μας έδινε

  Επειδή με ρωτάτε, φίλοι μου, ποια ήταν η παράσταση που απολαύσαμε απόψε, πρόκειται για την «Φιλουμένα Μαρτουράνο» στην κύρια σκηνή του ΘΟΚ. Γελάσαμε και κλάψαμε με την ψυχή μας με τα έξυπνα τερτίπια μιας γυναίκας που κατάφερε να δαμάσει την όποια ατυχία της. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους ένα ζευγάρι θρύλος του κυπριακού θεάτρου, που θεωρώ τόσο μέντορες όσο και φίλους, η μεγάλη ντίβα μας, η Αννίτα Σαντοριναίου και ο κορυφαίος ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιώργος Μουαϊμης! Πλημμύρισε η σκηνή με το ερμηνευτικό τους πάθος. Τι κι αν περάσαν 20 τόσα χρόνια από τις πρώτες μου συνεργασίες μαζί τους στη Μήδεια και στις Εκκλησιάζουσες, μάλλον θα πρέπει να εξασφάλισαν το… ελιξίριο του Ξενάκη, γιατί τους βρήκα αγέραστους και γεμάτους ενέργεια, λες και δεν πέρασε μέρα από τότε. Σας συστήνω ανεπιφύλακτα την παράσταση αυτή της Μαγδαλένας Ζήρα! Ειδικά τώρα που δεν υπάρχουν οι διακρίσεις και όλοι μπορούμε να την χαρούμε! ——— Για να πω την αλήθκεια, εψιλοκαβάλλησα τζαι νάκκον το καλάμι, διότι πολλοί

Τελικά ούτε μισή μέρα δεν μας αφήσαν να θυμηθούμε τι σημαίνει ανεμελιά, τι σημαίνει ελευθερία. Μόλις χαλάρωσαν το λουρί της πανδημίας, ετοίμασαν το επόμενο, με διπλό κόμπο τούτη τη φορά, μήπως και συνέλθουμε απ το «Σοκ και το Δέος» που επιβάλλουν. Ναι ρε το είχαμε ανάγκη! Χάρηκα τα παιδιά μου που γιόρτασαν, που έπαιξαν και χόρεψαν όπως παλιά. Δεν θα ξεχάσω όμως το βλέμμα της κυρίας Τατιάνας, της συνοδού στο σχολείο μας από την Ουκρανία. Περπατούσε πάνω-κάτω στο διάδρομο και δεν χαλάρωσε λεπτό. Με τους γονείς της πλέον εγκλωβισμένους και τη χώρα της όμηρο σε μια παρτίδα σκάκι των «μεγάλων» όσο κι’ αν προσπαθούσε να κρύψει τον πόνο και τον φόβο, τα υγρά της μάτια την πρόδωναν. Την ίδια «δολοφονημένη χαρά» διέκρινα στο βλέμμα δυο μαθητριών μας. Της Σοφίας μας και της Μαρίας μας που έχουν τις γιαγιάδες και τους παππούδες τους εκεί. Κυβερνήτες μεγάλοι, της χαράς δολοφόνοι, ένα παιδί σας ρωτά. Γιατί; Καληνύχτα σας φίλοι μου Κώστας Κακογιάννης ---------------------- "ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΡΩΤΑ

ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ Η μέρα ξεκίνησε με τα γυρίσματα ενός κωμικού βίντεο την ώρα της πρωινής γυμναστικής. Στόχος ήταν να πειράξω τις κορούδες από τη σελίδα μου στο Facebook διότι την προηγούμενη νύχτα αντάλλαζαν μέχρι πρωίας τρελά σχόλια κάτω από το βίντεο του Πεδουλά και δεν κοιμόντουσαν. Μπορείτε να το δείτε εδώ .    Αφού το ανάρτησα κάτω από τον διάλογό τους, τελικά μου ήρθε και ιδέα γι' αυτό του Ξενάκη που θέλει να κάνει γυμναστική. Μετά σχολείο, με το αυτοκίνητο αυτή τη φορά, γιατί σκόπευα να συνεχίσω για Λεμεσό. Αφού σχόλασα,  έφτιαξα μια άψε-σβήσε ρεβιθοσαλάτα και έφυγα κατευθείαν για τη γενέτειρα μου, τόσο για δουλειές όσο και για το απαραίτητο "ενοίκιο ελευθερίας". Φθάνοντας βοήθησα την Ελενίτσα με κάποια μαστορέματα και μεταφορές επίπλων.  Το χάρηκα που για πρώτη φορά μετά από μήνες καταφέραμε να βγούμε με τον πατέρα μου τον Γαβρίλη και να πιούμε τον καφέ μας ανθρώπινα. Ναι, από τις 21 του μήνα επιτρέπεται πλέον η είσοδος σε όλους (με προσκόμιση 24ωρου τεστ). Πήγαμε κ

  Στη σημερινή ποδηλασία μου πέρασα από τον Πεδουλά (κάπου 12 χιλιόμετρα από τη Λεμύθου). Πρόκειται για το χωριό της μητέρας μου της Ελένης, έτσι θυμήθηκα αυτό το βίντεο, που της έκανα δώρο στη γιορτή της.   "Ο ΠΕΔΟΥΛΑΣ" μουσική & βίντεο    ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ "Pedoulas" music & video by Costas Cacoyannis Ο Πεδουλάς βρίσκεται στην οροσειρά του Τροόδους, στην Κοιλάδα της Μαραθάσας,  σε υψόμετρο 1.100 μέτρων. Είναι περιτριγυρισμένος από περιβόλια με κερασιές και μηλιές. Η ονομασία του θεωρείται ότι προέρχεται από τη λέξη πεδιλάς, που σημαίνει τον κατασκευαστή υποδημάτων (πέδιλων), αφού στο χωριό υπήρχαν μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα φημισμένα βυρσοδεψεία. Στο βίντεο ξεχωρίζουν τα ακόλουθα αξιοθέατα:   1. Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΠΕΔΟΥΛΑ Ο Σταυρός του Πεδουλά έχει ύψος 25 μέτρα.  Στη βάση του βρίσκεται παρεκκλήσι αφιερωμένο στην ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Κτίστηκε το 1984 στην κορυφή του λόφου της Φιδκιάς και δεσπόζει σε όλη την κοιλάδα της Μαραθάσας.   2. ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΒΟΡΙΝΗ