ΑΝΑΚΑΛΕΣΑΙ ΜΕ Κώστας Κακογιάννης

 Ψες έμεινα στη Λεμεσό, επειδή είχα ραντεβού στην οδοντογιατρό, έτσι βρήκα την ευκαιρία να πραγματοποιήσω το όνειρό μου, πριν αναχωρήσω το πρωί για το σχολείο: να βρεθώ στη θάλασσα χαράματα καθημερινής!

Ξύπνησα στις 5:00, φόρεσα το μαγιό, άρπαξα το ποδήλατο και ξεκίνησα.

Ήταν τόση η χαρά μου, που όποιον συναντούσα στον δρόμο τον καλημέριζα.

Οι περισσότεροι ξαφνιάζονταν, γιατί έχουμε χάσει αυτή την όμορφη συνήθεια. Όλοι όμως ανταποκρίθηκαν και αν τους χάριζα μια καλημέρα, μου επέστρεφαν δύο με διάπλατο χαμόγελο! Είναι απίστευτο πόση θετική ενέργεια εισέπραξα με αυτή μου την απόφαση.

 

Φυσικά η πιο συγκινητική στιγμή ήταν όταν πέρασα από ένα γηροκομείο, με 4-5 ηλικιωμένους να κάθονται στη βεράντα. Τα μοναξιασμένα πρόσωπά τους φωτίστηκαν από χαρά! «Γεια σου παλληκάρι μου», αναφώνησε ένας από αυτούς, σηκώνοντας το χέρι.

 

Όταν έφτασα στον μόλο, ο ήλιος γεννιόταν μέσα από τη θάλασσα. Θα τον ζήλευε ακόμα και ο Ελύτης αυτόν τον Ηλιάτορα, έτσι έβγαλα το κινητό και τον απαθανάτισα 

 

Λίγο πιο κάτω, το δημοτικό κέντρο «Θαλασσάκι». Μου αρέσει αυτό το στέκι, γιατί είναι λαϊκό. Νιώθω ακόμα πιο άνετα με την απουσία «φουσκωτών κορμιών», «γυαλιστών κόκονατ αντηλιακών» και «κοκορίσιων τεντωμάτων», αφού τέτοιαν ώρα οι περισσότεροι θαμώνες είναι… αληθινοί.

 

Αυτή την ανεμελιά την είχα πεθυμήσει. Η απελευθέρωση από τη μάσκα έδωσε πολλή χαρά στους ανθρώπους, έστω κι αν τα νέα σχέδια τύπου «Σοκ και Δέος» με τιμές, πετρέλαια, επισιτιστικά, πολέμους, πιθικοευλογιές κ.λπ. είναι προ των πυλών. Ίσως ο κόσμος άρχισε να αντιλαμβάνεται το βρώμικο παιχνίδι και αντιμετωπίζει τις απειλές με ψυχραιμία. 

 

Κλείδωσα το ποδήλατο σε έναν ευκάλυπτο και όρμησα στα νερά. 

Ο κ. Κυριάκος ακουγόταν σε όλη την παραλία να τραγουδά, τι «Φαντασία» μας είπε, τι «Μαύρα Μμάθκια», τι πατριωτικά, τα έσμιγε όλα σε ένα ατέλειωτο ποτπουρί.

 

Φόρεσα για λίγο και τη μάσκα για να καλημερίσω τα ψαράκια που περιτριγύριζαν την κ. Γεωργία, που τα τάιζε ψίχουλα.

 

Μέχρι τις 6:30 π.μ. επέστρεψα ανανεωμένος. Στη Λεμύθου έφθασα κανένα τέταρτο αργοπορημένος, άξιζε όμως τον κόπο!

 

Προσευχή το αποψινό μας τραγούδι, γιατί θέλω να Τον ευχαριστήσω και για την όμορφη μέρα, αλλά και γιατί μόλις μου τηλεφώνησε μια φίλη μου -που βρισκόταν σε σοβαρό κίνδυνο- για να μου ανακοινώσει τα ευχάριστα νέα με την υγεία της.

 

«Ανακάλεσαι με» λοιπόν, σε μουσική δική μου και στίχους του Πάμπου. Εδώ απόσπασμα. Αν θέλετε να το ακούσετε ολόκληρο, εδώ: https://youtu.be/pT5OjIuKDJs

Παρτιτούρα για το "Ανακάλεσαι με" των Κώστα Κακογιάννη - Πάμπου Κουζάλη

 

Το βίντεο από τον χθεσινό μας περίπατο στο μονοπάτι Άρτεμις στο Τρόοδος στα 1850 μέτρα.

Περισσότερα εδώ: https://fb.watch/dP8Iy6AYbv/   

«Ανακάλεσαι Με»

μουσική ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ

στίχοι ΠΑΜΠΟΣ ΚΟΥΖΑΛΗΣ

Αν απ’ την αγάπη

με δεις και ξεμακραίνω

μακριά σου μόνος να μικραίνω

τ’ όνομά σου να πικραίνω

«ανακάλεσαί με και σώσον με»

Αν χωρίς αγάπη

στο κύμα περπατήσω

σε χώρα ξένη κατοικήσω

τ’ όνομά σου λησμονήσω

«ανακάλεσαί με και σώσον με»

-----------------------

https://www.facebook.com/c.cacoyannis

https://www.instagram.com/cacoyannis

https://www.tiktok.com/@cacoyannis 

https://www.youtube.com/parakentro

https://cacoyannis.blogspot.com 

https://linktr.ee/cacoyannis

www.parakentro.com

https://fb.watch/dP8Iy6AYbv/